Steeds dichter naderen de dagen.
Steeds meer donkerte om je heen.
Het sprankelende in je ogen,
verdwijnt en maakt plaats
voor de fletsheid van jouw kleurloze deken.
We praten
of liever gezegd
ik praat.
Jij luistert en kijkt mij strak in de ogen aan.
Wat een droefenis.
Je wilt leven.
Je wilt je verhaal vertellen!
Ik weet het broer, ik weet het.
Toch is alles goed.
Niets kwam te vroeg.
Niets kwam te laat.
Dank je wel
dat ik mijn dienstbaarheid aan jou mocht tonen.
Jouw verhaal is zeker nog niet af.
Voor jou wordt een nieuw podium klaar gemaakt.
Ergens hier op aarde.
Rust zacht lieve broer.
Het is nog lang niet voorbij.
0 Reacties